Rond deze tijd vorig jaar maakte Loïc Nottet bekend dat hij in april van 2017 in de AB zou spelen en ik twijfelde om tickets te kopen want geen van mijn vrienden zijn fan van Loïc en alleen gaan zag ik eerlijk gezegd niet zitten. In een mum van tijd waren de tickets uitverkocht en ik had uiteraard spijt: ik had Loïc tijdens mijn stage live horen zingen en wilde absoluut meer. Gelukkig kondigde Loïc niet veel later een concert aan in Vorst Nationaal en zonder er veel bij na te denken bestelde ik een ticket. Dat ik niemand had om mee te gaan, daar zou ik me later wel om bekommeren.
Loïc Nottet – © Nikky Verhoeven
Rond diezelfde periode kwam ook het nummer Million Eyes uit, een nummer dat toen persoonlijk tot mij sprak: bij mensen waarbij ik me niet volledig op mijn gemak voel ben ik nogal stil, en ik heb soms de neiging om heel hard in mijn eigen wereld rond te dwalen. Blijkbaar komt dat bij anderen over als ‘raar’. Zoiets horen kwam als een klap nadat ik het gevoel had dat ik echt gegroeid was op persoonlijk vlak en binnen de seconde zat mijn zelfvertrouwen terug in een put. Maar Million Eyes voelde als een bericht naar de mensen die mij neerhaalden: “fuck you, ’t is oké om een beetje anders te zijn, en als je dat niet aanstaat is dat jouw probleem”.
En kijk, een jaar later ben ik op m’n eentje naar Vorst gereisd voor het langverwachte concert van Loïc Nottet. Met Selfocracy in de oren en een kleine knoop in mijn maag stapte ik de trein op richting Brussel. Eenmaal aangekomen bij Vorst Nationaal zag ik allemaal groepjes van minstens twee personen en ik voelde me even heel zielig, maar eens het concert begonnen was verdween dat gevoel als sneeuw voor de zon: ik stond mee te schreeuwen en te zingen tot mijn stem er pijn van deed terwijl Loïc het beste van zichzelf gaf op het podium; wat een stem heeft die jongen toch!
Hoewel hij het wel gemaakt heeft (Vorst Nationaal was twee dagen uitverkocht en ook in Frankrijk heeft hij een heleboel concerten gegeven), blijft hij met zijn beide voeten op de grond. Tijdens het applaus na het eerste nummer werd hij zelfs in verlegenheid gebracht door het enthousiasme van het publiek. Daarna ontpopte hij zich echter tot een ware comedian. Toegegeven, ik verstond niet veel van zijn Frans (sorry aan al mijn ex-leerkrachten Frans!) maar het weinige dat ik ervan verstond was hilarisch en tegelijk ook heel mooi. En dat terwijl Loïc in interviews meestal juist heel gereserveerd is!
Tijdens zijn nieuwe single Doctor wandelde Loïc door het publiek en passeerde hij vlak naast mij, een moment dat ik voor geen geld van de wereld had willen missen en dat me altijd zal bijblijven. En alleen naar een concert gaan is nu lang niet meer zo eng als ik vorig jaar nog dacht. Merci Loïc, voor alles ♥︎
Loïc Nottet – © Nikky Verhoeven
Nikky Verhoeven 